عوارض سابسیژن در مقایسه با مزایای آن چندان قابل توجه نیست. سابسیژن یک روش سرپایی و کاربردی جهت رفع بسیاری از ضایعات پوستی نظیر اسکارهای ناشی از جای آبله، جای بخیه، جای زخم های کهنه، چین و چروک و غیره به شمار می رود. در حال حاضر پزشکان برای دریافت نتیجه مطلوب و بهینه تر از روش درمانی سابسیژن آن را با دیگر روش های درمانی نظیر تزریق چربی و فیلر، کربوکسی تراپی، آر اف فرکشنال، لیزر درمانی و دیگر موارد مشابه به صورت ترکیبی به کار می گیرند. اگر جزو آن دسته از افرادی هستید که برای رفع اسکار های کهنه و جای جوش و همچنین چین و چروک ها به دنبال یک روش مناسب و کاربردی هستید، پیشنهاد می دهیم تا انتهای مطالب به همراهی خود با ما ادامه دهید تا یکی از بهترین روش های موجود در این زمینه را به شما معرفی کنیم. 
سابسیژن چیست؟
اگر به دنبال کسب اطلاعات بیشتر از روش درمانی سابسیژن هستید و می خواهید بدانید که این روش چگونه می تواند برای افزایش جذابیت ظاهری شما به کار آید، باید بگوییم که سابسیژن یک روش بسیار مفید و ارزشمند در حوزه درمان و زیبایی به شمار می رود. به عبارت دیگر سابسیژن یک روش نیمه تهاجمی است که جهت ترمیم جای آبله، جای آکنه، جای زخم های کهنه و درمان چین و چروک به کار می رود. معمولاً متخصصان برای استفاده از این روش از سوزن مخصوصی به نام نو کر و یا کانولا استفاده می کنند. در بسیاری از موارد جای جوش و آبله و همچنین برخی از زخم ها به صورت دائمی بر روی صورت باقی می ماند. این اتفاق برای بسیاری از افراد کاملاً ناخوشایند بوده و زیبایی چهره را تا حدود زیادی دچار اخلال می کند. البته ناگفته نماند که استفاده از سابسیژن و بهره مندی از مزایای آن فقط شامل صورت نمی شود بلکه این روش برای درمان هرگونه جای زخم و جوش و آبله و چال در همه قسمت های بدن قابل استفاده می باشد. اورنتریخ در سال ۱۹۹۵ اصطلاح سابسیژن را معرفی کرد. در واقع این روش یک روش بسیار ساده برای درمان زخم های کهنه توسط یک نوع سوزن زیر پوستی مورب به شمار می رود. هرچند سابسیژن یک نو روش درمانی تهاجمی یا به عبارت دیگر نیمه جراحی محسوب می شود. اما روش انجام این کار بسیار ساده بوده و نیاز به زمان زیادی ندارد. بلکه متخصصان می توانند در چند جلسه و با صرف اندکی زمان جای هرگونه زخم و جوش را و همچنین چین و چروک را با استفاده از این روش به صورت دائمی از بین ببرند. البته نباید تصور کنید که ساده بودن انجام سابسیژن به این معنی است که هر کسی می تواند این کار را انجام دهد. باید متذکر شویم که انجام سابسیژن با همه سادگی هایش نیاز به تخصص بالایی دارد. و تنها کسانی می توانند این اقدام پزشکی را به نحو احسن انجام دهند که تجربه و تخصص لازم در این باره را داشته باشند.
دلایل ایجاد اسکار و مشکلات سطحی پوست
اسکار و مشکلات سطحی پوستی ممکن است به دلایل مختلف مثل حوادث طبیعی یا بیماری های داخلی بر روی پوست ایجاد شود. از جمله التهابات و نابهنجاری های پوستی که می تواند باعث به وجود آمدن اسکار شود میتوان به بیماری هایی مثل آبله مرغان، جوش غرور جوانی، سوختگی درجه ۳، جای برش جراحی های قبلی و عفونت های عمیق پوستی و ... اشاره کرد. در روش درمانی سابسیژن لایه هایی پوست که به هم پیوند خورده است از هم جدا سازی شده و به حالت اول بازگردانده می شود. در این روش تغییر وضعیت لایه های پوست موجب تغییر اندازه اسکار و نزدیک شدن رنگ ناحیه یا نواحی آسیب دیده به رنگ پوست نقاط دیگر بدن می شود. این تغییر و تحولات که در اثر روش درمانی سابسیژن ایجاد می شود باعث افزایش دامنه حرکتی عضو یا بافت های مبتلا به اسکار می گردد. بکار گیری روش درمانی سابسیژن علاوه بر آنکه موجب بهبود مشکلات پوستی می شود در عین حال می تواند تولید کلاژن و آلاستین پوست را افزایش دهد که متقابلاً افزایش میزان تولید کلاژن و آلاستین در لایه های زیرین پوست باعث بهبود ظاهری در مناطق اسکار و نابهنجار پوست می شود. هرچند ممکن است استفاده از روش درمانی سابسیژن نتایج خوبی در بازسازی و ترمیم پوست مناطق آسیب دیده داشته باشد اما باید توجه داشت که این عمل کوچک زیبایی معایب و عوارض خاص خود را دارد که ممکن است پس از اتمام فرایند برش و بازسازی بافت های زیرین پوست برای بیمار حادثه شود. 
انواع سابسیژن
انجام سابسیژن به نحوی است که ابتدا پزشک و یا متخصص باتجربه ناحیه مورد نظر را کاملا ضدعفونی و تمیز می کند. سپس قسمتی را که دارای اسکار است را مشخص س کرده و به صورت موضعی بی حس می کند. آنگاه روند درمان را آغاز می نماید. معمولاً برای انجام این روش درمانی نیاز به سوزن خاصی به نام سوزن نوکر یا کانولا است. این نوع سوزن در قسمتی که اسکار یا جای زخم وجود دارد تزریق می شود. منتهی نحوه فرو بردن این نوع سوزن به درون بافت پوست باید به نحوی صورت بگیرد که قدرت شکستگی پیوند بافت آسیب دیده و سالم را داشته باشد. متخصصان حرفه ای و کار بلد در این حوزه معمولاً برای هر فردی روش مناسبی را انتخاب می کنند. به عبارت دیگر سابسیژن به روش های مختلفی قابل انجام است که روش مناسب برای هر فرد متناسب با شرایط و نوع اسکاری که دارد متفاوت خواهد بود. بنابراین نمی توان یکی از روش های موجود را به عنوان بهترین گزینه انتخاب کرد. منتهی مراحل انجام کار در همه روش ها تقریباً به یک شکل است. به نحوی که پزشک در ابتدا اقدام به آماده سازی محل مورد نظر برای ترمیم از طریق سابسیژن می کند و پس از بی حسی موضعی پوست متناسب با نوع زخم و پوست سوزن های مخصوص را به کار می گیرد. در صورتی که پزشک قدرت انتخاب سوزن مناسب و همچین متناسب با نوع پوست و زخم را نداشته باشد و سوزن اشتباهی را انتخاب کند نه تنها بافت آسیب دیده آنچنان که باید ترمیم نمی شود، بلکه بافت های سالم پوست نیز در معرض آسیب قرار می گیرند. پس از استفاده از سوزن معمولاً در اغلب موارد احتمال خونریزی و تورم وجود دارد، منتهی در حالت کلی تورم و خونریزی در این روش بسیار کم و محدود است. پس از انتخاب سوزن پزشک به آرامی آن را به لایه های عمیق پوست وارد می کند. به نحوی که با وارد شدن سوزن به درون پوست اتصال بین قسمت های سالم و بافت های آسیب دیده قطع می شود. معمولاً در اکثر موارد فردی که تحت درمان قرار دارد، در حین جداسازی بافت های سالم و آسیب دیده از یکدیگر در محل درمان احساس سوزش می کند. پس از پاره کردن و شکستگی پیوند اسکار با بافت سالم پوست جهت جلوگیری از خونریزی و تورم پزشک اقدام به فشار دادن جای زخم می کند. همچنین خون باقی مانده را نیز باید از زیر پوست خارج سازد. برای جلوگیری از عفونت نیز پس از انجام کار برای بیماری یک کرم انتی بیوتیک تجویز می کند. که بیمار نیز باید طبق با دستور پزشک آن را مورد استفاده قرار بدهد. در ادامه مطالب روش های انجام زن را مورد بررسی قرار خواهیم داد 
انجام سابسیژن با تکنیک تزریق خونی
برای انجام سابسیژن از روش تزریق خونی مقداری خون به جای زخم مورد نظر تزریق می شود این روش سابسیژن برای اولین بار حدود ۲۰ سال پیش معرفی شد. خون تزریق شده از برقراری ارتباط بین بافت آسیب دیده و سالم جلوگیری می کند. منتهی این روش تقریبا با یک سری معایبی به همراه است. چرا که ممکن است پس از تزریق خون به زیر پوست لخته های خونی در زیر آن به وجود آید که این اتفاق نیز با یکسری پیامدهای بدی به همراه خواهد بود.
سابسیژن به روش پیوند پوست
سابسیژن به روش پیوند پوست در ابتدای امر یک شکاف کوچک در منطقه مورد نظر ایجاد می شود. با ایجاد شکاف پیوند بین بافت آسیب دیده و سالم نیز از بین می رود. پس از ایجاد شکاف از بین بردن پیوند موجود بین بافت سالم و آسیب دیده پزشک به واسطه لیزر co۲ بین ناحیه پشت گوش و ناحیه تحت درمان پیوند پوستی حاصل می کند. این روش یکی از روش های بسیار تخصصی بوده و معمولاً فقط توسط یک پزشک متخصص وارد و کار بلد در حوزه پیوند پوست قابل انجام است. در صورتی که پزشک متخصص این کار را انجام ندهد و یا آنکه پزشک تجربه لازم در حوزه پیوند پوست نداشته باشد عوارض ناشی از آن با شدت بیشتری خود را ظاهر می کنند. به عنوان مثال اگر این روش به صورت اصولی و تخصصی انجام نشود، زخم های التهابی روی پوست ایجاد خواهند شد. در صورتی که پس از انجام سابسیژن به روش پیوند پوست زخم های التهابی روی آن ایجاد شود مرحله درمان سخت تر می شود. زیرا جهت تزریق داروهای ضد التهاب جایی زخم دوباره باید باز شود.
سابسیژن پی آر پی
انجام سابسیژن به روش پی آر پی تقریباً مشابه به سابسیژن به روش تزریق خونی است. منتهی در این روش، خونی که به محل درمان تزریق می شود پلاسمای غنی از پلاکت است. همچنین ماده مورد نظر برای تزریق خونی است که از خون خود فرد تهیه می شود. برای تزریق باید در ابتدا ناحیه تحت درمان زخم شود. معمولا انجام سابسیژن با روش پی آر پی نسبت به سایر موارد عوارض کمتری در پی دارد و دلیل آن نیز این است که پلاکت های غنی شده مقادیر زیادی فاکتورهای رشد و بازسازی پوست را به همراه دارند. این امر هم نتیجه درمان را بهتر می کند و هم آن که کمترین عوارض را در پی دارد.
انجام سابسیژن با فیلر یا ماده پرکننده
یکی دیگر از روش های انجام سابسیژن استفاده از فیلر یا ماده پرکننده است. به جرأت می توان گفت که این روش بهترین روش انجام سابسیژن به شمار می رود. این روش در اکثر موارد که جای زخم و یا چین و چروک های ایجاد شده بسیار عمیق باشند بهترین گزینه محسوب می شود. برای انجام سابسیژن با فیلر ابتدا در محل مورد نظر زخم مختصری توسط پزشک ایجاد می شود. البته ایجاد زخم باید به شکلی صورت بگیرد که پیوند بین بافت آسیب دیده و سالم نیز شکسته شود. پس از شکستن پیوند به محل مورد نظر به میزان نیاز فیلر می شود.
عوارض سابسیژن
عوارض سابسیژن در مقایسه با مزیت ها و نتایج درمانی که در پی دارد تقریباً ناچیز است. اما با این حال نمی توان گفت که این روش فاقد عوارض بوده و هر کسی می تواند برای انجام آن وارد عمل شود. به عبارت دیگر برای انجام روش درمانی سابسیژن یکسری شرایط لازم است که عدم توجه به آن‌ها، افراد را در شرایطی قرار می دهد که با عوارض شدید آن مواجه شوند. در ادامه برخی از عوارض شایع سابسیژن را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
- درد
با توجه به توضیحات ارائه شده می توان نتیجه گرفت که همه روش های سابسیژن با بریدن پیوند بین بافت آسیب دیده و سالم به همراه است. به همین دلیل کسانی که تحت درمان با این روش قرار می گیرند تقریباً به مقدار کمی درد را تجربه می کند. البته برای جلوگیری از درد اکثر پزشکان قبل از شروع به انجام مراحل درمانی موضوع مورد نظر را بی حس می کنند.
- خونریزی
یکی دیگر از عوارض شایع سابسیژن خونریزی موضع درمان است. میزان خونریزی معمولا رابطه مستقیمی با تخصص پزشکی دارد. هرچه پزشک در این زمینه تخصص بیشتری داشته باشد فرآیند درمان را به نحوی پیش میبرد که احتمال خونریزی به کمترین حد ممکن برسد.
- کبودی
یکی دیگر از عوارض جانبی ناشی از انجام عمل سابسیژن تورم و کبودی در موضع درمان است. برای جلوگیری از کبودی پزشکان توصیه می کنند کسانی که قصد انجام عمل سابسیژن را دارند حداقل یک هفته قبل از عمل از مصرف داروهای ضد انعقادی خون نظیر آسپیرین، وارفارین، ایندومتاسین خودداری کنند.
نتیجه گیری
به طور کلی عوارض سابسیژن در مقایسه با مزایای آن کمتر است. به همین دلیل این روش یکی از روش های بسیار موثر جهت رفع جای جوش و اسکار به شمار می رود. همانطور که گفتیم عوارض معمول آن شامل درد، تورم و کبودی است که آن هم در آن ک بوده و قابل کنترل است. اما برای آنکه بهترین نتیجه از انجام این عمل حاصل شود، لازم است به پزشک متخصص و کار بلد در این حوزه مراجعه شود. زیرا هرچه تخصص پزشک برای انجام اقدام فوق بالاتر باشد نتایج مثبت حاصل از آن نیز بیشتر بوده و درصد بروز عوارض به کمترین حد ممکن می رسد.
